ಮಿನುಗು

ಮಿಂಚುಹುಳುವಿನ ಮಿನುಗು
ನಿನ್ನ ನಗು
ಕತ್ತಲ ಮುಳುಗುವಿಕೆಯಲ್ಲೂ
ಹೊಳೆವ ಮುಗುಳು

ಪ್ರಕ್ಷುಬ್ಧ ಸಾಗರ ನಮ್ಮ
ಏದುಸಿರ ತಾಳಕೆ ಉಕ್ಕಿಳಿಯುವಾಗ
ಕಪ್ಪೆಚಿಪ್ಪಿನ ಮುತ್ತುಗಳು
ಮೇಲೆದ್ದು ನಿನ್ನ ತುಟಿಯಲೇ
ಕುಳಿತು ಕಾಯುತ್ತಿದ್ದವಲ್ಲ

ಕೊಳಗ ಪ್ರೀತಿಯ ಸುರಿಸಿ
ಬೆಳೆಸಿಟ್ಟ ಬಯಕೆ ನವಿಲುಗರಿ
ಮೊಳಕೆಯೊಡೆದದ್ದ
ಕಣ್ಣಗಲಿಸಿ ನೀ ನೋಡುವ
ಪರಿಗೆ ನವಿಲುಗಳೇ ಬೆರಗಾಗಿ
ನರ್ತನ ವಿರಾಮ ಘೋಷಿಸಿದ್ದವಲ್ಲ

ಬಿಸಿಯಪ್ಪುಗೆಯಡಿ ನಲುಗಿದ
ಮರಳ ಹೊಟ್ಟೆಯುರಿಯೋ
ಉದುರಿದ ಆರಿದ ಮುತ್ತುಗಳ
ಮುದ್ದೆ ಮನದ ತಳಮಳವೋ
ಅಲೆಯೊಂದು ಎದೆ ತಾಕಿ
ಇನ್ನೆಂದೂ ಮರಳದಂತೆ
ನೀ ಬರದಂತೆ ಯಾರೋ ಕಟ್ಟಿದ
ಕಟ್ಟ ನೀ ಒಡೆಯಬೇಕಿತ್ತು
ಆ ಮುರುಕು ಒಂಟಿ ಮರದಾಚೆ
ಬೆಚ್ಚನೆಯ ಸಾಗರದ
ಸಡಗರದ ವಾದ್ಯಕೆ
ಚಂದ್ರಮನ ಸೊಕ್ಕು ಉಕ್ಕೇರಿದಾಗ
ಚೆಲ್ಲು ಚಕೋರಗಳ
ಉತ್ಕಟ ಕೂಟ ಬೇಟವ
ಒಮ್ಮೆಯಾದರೂ ನೀ
ತಿರುಗಿ ನೋಡಬೇಕಿತ್ತು

ನೀ ಚಾಚಿದ ಕೈಯದು
ಅದೇಕಷ್ಟು ನಯ ನುಣುಪು
ಬೆಣ್ಣೆ ಸವರಿದ ಕೈ ಚಾಚಿ
ಕಂದರವ ಹತ್ತಿಸಬಹುದೇನು
ಬೆಂದ ಕರುಳ ಇನ್ನಷ್ಟು ಸುಡುವ
ಇರುಳ ಸಹ್ಯಗೊಳಿಸುವ
ರಹಸ್ಯ ದೊರೆಯಬಹುದೇನು

ಹೃದಯ ಹೂವಲ್ಲ ಬಾಡಿತೆಂದು
ಎತ್ತಿ ಬಿಸಾಕಲಿಕೆ
ಹಣ್ಣಲ್ಲ ಹೆಚ್ಚು ಮಾಗಿತೆಂದು
ಮೂಗು ಮುರಿಯಲಿಕೆ
ಮದ್ದಿರದ ಗಾಯ ಸದ್ದಿಲದೆ
ಗುಣವಾಗಬೇಕು

ತಿಳಿಯುತ್ತಿಲ್ಲ ಇಂದು
ಮಾಯವಾಗುವ ಹುಳುವೊಂದು
ಮಿನುಗುವುದ ಎದೆ ಡಬ್ಬ ತೆರೆದು
ಮತ್ತೆ ಕಾಯಬೇಕೋ
ಇಲ್ಲ ನಾನೇ ಮಿನುಗಿ
ಮಾಯವಾಗಬೇಕೋ!

- ಕವಿತಾ ಹೆಗಡೆ ಅಭಯಂ