ನೆನಪುಗಳು

ಬಿಡುವಾದಗೆಲ್ಲ
ನಿನ್ನ ನೆನಪುಗಳು
ನನ್ನ ಎದೆಯೊಳಗೆ
ಹಬೆಯಾಡುತ್ತವೆ.

ಸುಮ್ಮನೆ ಕುಳಿತು
ಸಹಿಸಿಕೊಂಡಷ್ಟು
ಹಿತವು, ಅಹಿತವು
ಜಿದ್ದಿಗೆ ಬೀಳುತ್ತವೆ.

ಹೆಚ್ಚು ಗದರಿಸಿ
ಹೊರಗೆ ದೂಡುವಂತಿಲ್ಲ
ಅನಾಥ ಭಾವದಿ
ತಬ್ಬಲಿಗಳಂತೆ ನಿಲ್ಲುತ್ತವೆ.

ಅವು ನಿಂತಷ್ಟು ಹೊತ್ತು
ನನ್ನ ಪಾಲಿನ ಕಾಲ
ಚೂರು ಚಲಿಸದೆ
ಗುಟುಕು ಜೀವವನ್ನು ಇರಿಯುತ್ತವೆ.

ಈ ಸತ್ತು ಬದುಕುವ
ಆಟ ಎಂದೂ ಓಳಿತಲ್ಲ
ಅದೇ ಯಾತನೆ, ನೆರಳಿನಂತೆ
ಮತ್ತೆ ಬೆಳೆದು ಎದುರಿಸುತ್ತವೆ.

ಇದೆಲ್ಲ ಇಲ್ಲಿಗೆ ಸಾಕೆಂದು
ನಾನು ಎದ್ದು ಹೊರಟರು
ಈ ನೆನಪುಗಳು ಕುಳಿತಲ್ಲೆ ಕುಳಿತು
ಇನ್ಯಾರದೋ ದಾರಿ ಕಾಯುತ್ತವೆ.

-ಆರ್. ಪವನ್ ಕುಮಾರ್