ಕವಿತೆ ಎಲ್ಲಿ

ನೀವು ಕವಿತೆ ಎಲ್ಲಿ ಎಂದು ಕೇಳಿದಾಗೆಲ್ಲ
ತಲೆ ತಗ್ಗಿಸುತ್ತೇನೆ
ನೆಲದ ಹುಡುಕಾಟಕೆ ತೊಡಗುತ್ತೇನೆ
ಗಾಳಿಯಲಿ ಹಣತೆ ಹಚ್ಚಿದಂತಲ್ಲ
ಉಸಿರು ಮತ್ತು ಕವಿತೆ
ನಕ್ಷತ್ರಗಳಲಿ ಮನೆ ಕಟ್ಟುವುದ ಬಿಟ್ಟು
ಬೇರುಗಳಲಿ ಗೂಡು ರಚಿಸುತ್ತಿದ್ದೇನೆ
ನಶ್ವರ ಇಬ್ಬನಿಯ ಹಾಗೆ
ಹಠಾತ್ತನೆ ಅಪ್ಪಳಿಸೋ ಭಾವಗಳು
ಪದಗಳ ಎದೆ ಕದ ತಟ್ಟಿ ಹಿಂದೆ ಸರಿಯುತ್ತಿವೆ

ನೀವು ಕವಿತೆ ಎಲ್ಲಿ ಎಂದು ಕೇಳಿದಾಗೆಲ್ಲ
ಹೂತ ಚಕ್ರವ ನೆನೆಯುತ್ತೇನೆ
ಲಗಾಮಿಲ್ಲದೆ ಗಾಳಿ ಕೂಡ ಸರಸ
ಸರಭರ ಹೊರಡುವುದು ಬಿಟ್ಟಿದ್ದೇನೆ
ಅಂಗಳದಲಿ ಅರಳಿದ ಮಲ್ಲಿಗೆಯೊಂದು
ನಗುತ್ತದೆ ಕಿಸಕ್ಕನೆ
ಸಂಜೆಯಾದ ಕೂಡಲೆ ಉದುರುವ ಅದು
ಭ್ರಮೆಯ ಕಿರೀಟವನ್ನು ನೂಕುತ್ತದೆ
ಮೋಡದ ಹಿಂದೆ ಚಂದ್ರ ಪ್ರಾರ್ಥನೆ
ಕಂಡು ಮರೆಯಾಗುವ ಸತ್ಯದ ಸ್ಪರ್ಶ

ನೀವು ಕವಿತೆ ಎಲ್ಲಿ ಎಂದು ಕೇಳಿದಾಗೆಲ್ಲ
ಕಿಟಕಿಯಾಚೆ ಜಿರಾಫೆ ಕತ್ತು ಚಾಚುತ್ತೇನೆ
ನಡಿಗೆ ಶುರುಮಾಡಿದ ಮಗುಹಿಂದೆ ಆ ತಾಯಿ
ಬಿದ್ದರೂ ಅಳು, ಎದ್ದರೂ ಹಠ
ಕಣ್ಣ ಕಾವಲಿನಲಿ ಜೀವ ತಾಲೀಮು
ಬಿಡುವುದಿಲ್ಲ ಆಕೆ ಅರೆಗಳಿಗೆ
ಪುಟ್ಟ ಪಾದದ ಸುತ್ತ ಕರುಳ ಬೇಲಿ
ಬಲಿತು ದಾಟುವವರೆಗೂ ಬರೆದ ಸಾಲು
ಕಣ್ಣರಳಿಸಿ ನಕ್ಕ ಮಗು ತೊದಲು ಪದ ಬೆಳಕು
ಎದೆಗವಚಿಕೊಂಡ ನಿಜದ ಕವಿತೆ

ನೀವು ಕವಿತೆ ಎಲ್ಲಿ ಎಂದು ಕೇಳಿದಾಗೆಲ್ಲ
ಮೊದಲ ಪದ್ಯವೊಂದಕೆ ಮೊರೆಹೋಗುತ್ತೇನೆ