ವಿಹ್ವಲ

ಅಮ್ಮನಿಲ್ಲ ಮಗ್ಗುಲಲ್ಲಿ ಭಯವಾಗುತ್ತಿದೆ
ಸುತ್ತ ಕ್ರೂರ ದೃಷ್ಟಿಗಳು ಇರಿಯುತಾ ಇದೆ

ಎದೆಯೆ ಕವಚ ಕಿತ್ತು ಹೋಗಿ ಕಾಲವಾಗಿದೆ
ಕಾಲವೆಂಬ ಸುಳಿಗೆ ಸಿಲುಕಿ ಮುಳುಗಿ ಹೋಗಿದೆ

ಹಸಿವಾಗಿದೆ ಅಮ್ಮ ಮಮ್ಮು ಯಾರು ಕೊಡುವರೇ?
ಹಸಿ ಗಾಯಕೆ ಗಾಳಿ ಊದಿ ಹಳದಿ ಬಳಿವರೇ?

ಕೈಯ ಪೆಟ್ಟು ತಿನದೆ ಮಗ್ಗಿ ಹೇಗೆ ಹೇಳಲಿ?
ಇಷ್ಟು ದೊಡ್ಡ ಬದುಕ ಗಣಿತ ಹೇಗೆ ಬಿಡಿಸಲಿ?

ಮನದ ಮೂಲೆ ಮೂಲೆಯಲ್ಲಿ ಜೇಡ ಕಟ್ಟಿದೆ
ಆಮ್ಮನೆಂಬ ಹಣತೆ ಇರದೆ ಮಸುಕು ಮುಸುಕಿದೆ

ಅಮ್ಮ ನಿನ್ನ ಸ್ಪರ್ಶವಿರದೆ ಜಡ್ಡುಗಟ್ಟಿಹೆ
ಲಾಲಿ ಹಾಡು ಕೇಳುತಿಲ್ಲ ನಿದ್ದೆ ಮರೆತಿಹೆ

ಪ್ರತಿ ಜನ್ಮಕೂ ನಿನ್ನ ಮಡಿಲನೆ ನಾನು ಬೇಡುವೆ
ಸೆರಗ ಹಿಂದೆ ಅವಿತು ನಿಂತು ಜಗವ ನೋಡುವೆ

✍️ಸುಮತಿ ಕೃಷ್ಣಮೂರ್ತಿ