ಯಂತ್ರಜೀವಿ

ರೈಲು ಓಡುತ್ತದೆ
ಅನನ್ಯ ವೇಗದಲ್ಲಿ,
ನೇರ ನಿರ್ಭಿಡೆಯಲ್ಲಿ,
ಅನುರಣಿಸುವ ಲಯದಲ್ಲಿ.

ಅದೆಷ್ಟು ಸವಕಲು ಮುಖಗಳನ್ನು,
ಸಾಮಾನು ಸರಂಜಾಮುಗಳನ್ನು
ಹೊತ್ತು ಮೆರೆಸಿದೆಯೋ
ದಣಿವರಿಯದ ಕಾಯಕಯೋಗಿ!

ಸರೀಸೃಪದಂಥ
ಈ ಯಂತ್ರಜೀವಿಗೆ
ಬೋಗಿಗಳೇ ಅವಯವಗಳು;
ಯಾವುದ್ಯಾವುದೋ ಊರುಕೇರಿಗಳಿಂದ
ಬಂದವರ ಅರಿವಿಗೆ ಬಾರದೆ
ಬಂಧ ಬೆಸೆಯುವ ಕೊಂಡಿಗಳು!

ಅವನ್ಯಾರೋ
ತಲೆ ಕೆಟ್ಟವನು,
ತಲೆ ಮಾಸಿದವನು,
ಜೀವನ ರೋಸಿದವನು
ಹಳಿಗಳ ಮೇಲೆ
ಶಾಂತಿಯನರಸಿ ಬಂದರೆ
ಮುಲಾಜಿಲ್ಲದೆ ಮುಕ್ತಿ ಕಾಣಿಸುತ್ತದೆ!

ರೈಲಿಗೂ ರೈಲುಹಳಿಗಳಿಗೂ
ಅದೆಂಥ ಜುಗಲ್ಬಂದಿ!
ಹಳಿಗಳಿಲ್ಲದೆ
ರೈಲು ಓಡುವುದಿಲ್ಲ;
ರೈಲೇ ಇಲ್ಲದೆ
ಹಳಿಗಳ ಕೇಳುವವರಿಲ್ಲ!

ಹಳಿಗಳು
ಒಂದನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಇನ್ನೊಂದಿಲ್ಲ;
ಸಮಾನಾಂತರ ಕಾಯ್ದುಕೊಂಡು
ಆಪ್ತತೆಯ ಸುಖಿಸುತ್ತವಲ್ಲ!

ರೈಲು ಚಲಿಸುತ್ತದೆ
ಬಿಕೋ ಎನ್ನುವ ಬಯಲನ್ನು,
ರೋದಿಸುವ ಬಂಜರನ್ನು,
ಉನ್ಮತ್ತ ವನಸಿರಿಯನ್ನು
ದಾಟಿಕೊಂಡು;
ಗಿರಿಸುರಂಗಗಳ
ಸೀಳಿಕೊಂಡು.

ತಿಂದು ಬಿಸಾಕಿದ ತಿಂಡಿ ಪೊಟ್ಟಣಗಳಿಗೆ,
ಬಳಸಿ ಬಿಸಾಡಿದ ಫ್ರೆಂಚ್ ಲೆಟರುಗಳಿಗೆ,
ತಡೆಯಲಾರದೆ ಹಡೆದ
ಮಲಮೂತ್ರಗಳಿಗೆ
ಹೇಸದೆ
ನಿರ್ಲಿಪ್ತನಾಗಿ ಮುನ್ನುಗ್ಗುತ್ತದೆ!

ಕಲ್ಲಿದ್ದಲು, ಡೀಸಲ್, ವಿದ್ಯುತ್
ಯಾವುದೋ ಒಂದನ್ನು ಅರಗಿಸಿಕೊಂಡು
ಶಕ್ತಿವಾನನಾಗಿ ಧಾವಿಸುತ್ತದೆ!

ಹತ್ತುವವರು ಹತ್ತುತ್ತಾರೆ;
ಇಳಿಯುವವರು ಇಳಿಯುತ್ತಾರೆ.
ಹಳಬರ ಜಾಗದಲ್ಲಿ ಹೊಸಬರು ಬರುತ್ತಾರೆ;
ಹೊಸಬರು ಹಳಬರಾಗುವ ಹೊತ್ತಿಗೆ
ಇನ್ಯಾರೋ ಇರುತ್ತಾರೆ!

ಹತ್ತಿರ ದೂರವಾಗುತ್ತದೆ;
ದೂರ ಹತ್ತಿರವಾಗುತ್ತದೆ.
ರೈಲು ಚಲಿಸುತ್ತದೆ,
ಚಲಿಸುತ್ತಲೇ ಇರುತ್ತದೆ!

---ರೇವಣಸಿದ್ದಪ್ಪ ಜಿ.ಆರ್.