ಕವಿಯಾಗಿಸಿತು

ಅವನ ಪ್ರೀತಿ ಮುಂದೆ
ಎಲ್ಲ ಸೊನ್ನೆ ಸೊನ್ನೆ
ಬದುಕಿನ ಸುತ್ತ ಅವನದೆ ಹಾಡು
ಬಯಲು ಬೆರಗಾಯಿತು.
ಮೌನ ಮಾತಾಗಿ ಕಡಲಾಯಿತು
ಹನಿಧಾರೆಗಳೆಲ್ಲ ಮುತ್ತಾಗಿ ಮಾತಾದವು.

ತುಂಬಿದೆದೆಯೊಳಗೆ
ನಿತ್ಯ ಮೌನ ಹೊತ್ತು ಬಿತ್ತಿದ
ಮಾತಿನ ಕಲರವದ ನಿನಾದ.
ಅವನ ಇಣುಕು ನೋಟ
ಮುಗುಳುನಗೆ ಬೆಳದಿಂಗಳೂಟ
ಮಾತು ಎದೆ ತಣಿಸೋ ಲಲ್ಲೆ
ಬಾಳ ಸಾಗರಕೆ ನೆನಪುಗಳ
ಬುಗ್ಗೆ ಲಗ್ಗೆ ಇಟ್ಟಿದ್ದೆ ತಿಳಿಯಲಿಲ್ಲ.
ಹುಟ್ಟನು ಹಾಕಿ ಮೀಟುತ
ದಡವ ದಾಟಿ ಬಾಚಿ ತಬ್ಬಿತು
ಮೆಲ್ಲಗೆ ಮನಕೆ ಕಾವ್ಯತೋಟ.

ಕಲ್ಪನೆಯ ಕೂಸಿಗೆ ನಿತ್ಯ ಜಳಕ
ಮಾಡಿಸಿ ಶುದ್ಧ ಬಟ್ಟೆ ತೊಡಿಸಿ
ಒಂದಿಷ್ಟು ಗಂಧ ಹಚ್ಚಿ
ಕಪ್ಪು ಕಾಡಿಗೆಯ ಬೊಟ್ಟು
ಜೊತೆಗೊಂದು ದೃಷ್ಟಿ ಬೊಟ್ಟಿರಿಸಿ
ಕೆನ್ನೆ ಚಿವುಟಿ ಲಟಿಕೆ ಮುರಿದು
ಕಣ್ಣು ಕೆಂಪಾಗೆ ಮಾಡಿ ಅತ್ತಾಗಲೆಲ್ಲ
ಮುದ್ದುಗರೆದೇ ಬಿಟ್ಟ.
ಮನಭಾವದ ತುಂಬೆಲ್ಲ
ಕಾವ್ಯರಸದ‌ ಮಹಾಪೂರ
ಭೋರ್ಗೇರೆದು
ಕವಿಯಾಗಿಸಿತು ನನ್ನ.

✍️ವಾಣಿ ಭಂಡಾರಿ