ಕಣ್ಣ ಕಾವಲಿನಲಿ...

ಕಂಡೂ ಕಾಣದಂತಿರುವ
ಕತ್ತಲ ಮುಸುಕಿನ ಇರುಳುಗನ್ನಡಿಯಲಿ
ನಿಂತಿರುವ ನಿಲುವನ್ನೊಮ್ಮೆ ನೋಡಬೇಕು
ಇಣುಕಿ ಮರೆಯಾಗುವ ಮಾತನೆಳೆಯಬೇಕು
ಮೌನ ಕ್ರಾಂತಿಯೊಳಗೆ ಮೌನಿಯಾಗಬೇಕು...
ಒಂದಷ್ಟು ಹೊತ್ತು ಆಚೆಗೆ ನಿಂತು ಬಿಡು

ಮಾತು ಆಡಿದಷ್ಟು ಹೊತ್ತು ,
ಕೇಳಲೆಳಸುವ ತನನದ ಮೋಡಿಗೋ,
ಕಾಯುವಿಕೆ ಸಲ್ಲದೆಂದೊತ್ತಿ ಹೇಳಬೇಕು
ದಿನಮಾನದಲಿ ಗುಣಕೆ ವಿಘ್ನ ಮೂಡಿರುವಲಿ...
ಒಲ್ಲದ ಸಲ್ಲದ ಒಗಟುಗಳನು ಬಿಡಿಸಬೇಕು
ಗುಲ್ಲೆಬ್ಬಿಸದೆ ಹಾಗೇ ಇದ್ದು ಬಿಡು

ಹಿಪ್ಪೆಯಾಗಿದೆ ಬಿದ್ದ ಕಲ್ಲಿನ ರಭಸಕೆ
ತಿದಿಯೂದುವ ನೋವು ಕಳೆದು
ತಿಳಿಯಾಗಬೇಕು ಮೃದ್ವಂಗಿಯೊಡಲು
ಲಾಲಿ ತೂಗಿನಲಿ ತನ್ನ ತಾ ಮರೆಯಬೇಕು
ಸಿಕ್ಕುವ ಸಿಕ್ಕನಳಿಸಿ, ಹಾಡು ನವಿರಾಗಬೇಕು...
ರಾಗ ಪಲ್ಲವಿಯಿಂದ ಕಳೆದು ಹೋಗಿಬಿಡು

ರೆಪ್ಪೆ ಮುಚ್ಚಿದರೂ ತೆರೆದರೂ ಅದೇ...!
ಹಿಡಿದಿಟ್ಟ ಕನಸಿಗೆ ತೆರೆ ಕಾಣಿಸಬೇಕು
ಒಂದೊಂದು ಹೊತ್ತಿಗೊಂದು ಕಟ್ಟುಕತೆ...
ಊಹೆಗಳ ತುರಂಗವೇರಿ ರಣರಂಗ!
ಚಿತ್ತ ಚಂಚಲಿಸದಂತೆ ತನ್ನ ಕಾಯಬೇಕು...
ನೆನಿಕೆಯೊಳಗಿಂದ ಮರೆಯಾಗಿ ಸರಿದುಬಿಡು

ಆನಂದದಾಳ ರಂಗಾಗಿ ಶೃತಿಯಾಗಲು,
ಮಾನಸದಲಿ ಹಿಡಿ ಬೆಳದಿಂಗಳು ಬೇಕು
ಸಿರಿ ಮೊಗದ ಕಾಂತಿಯ ನೆವದಿ,
ಹುಚ್ಚೆದ್ದು ಒಳಗಲೆವ ತವದ ಗುರುತನಳಿಸಬೇಕು
ಕಣ್ಣ ಕಾವಲಿನಲಿ ನಗುತಿರಬೇಕು

- ಅನಿತಾ ಪಿ. ತಾಕೊಡೆ