ಜೋಡಿ ಕೊಲೆಯ ಬಳಿಕ

ಆಡಿದ ಮಾತುಗಳು
ಬಣಗುಡುತ್ತಿರುವಾಗ
ಆಡದೇ ಉಳಿದವು
ಸದ್ದಿರದೇ ತುಟಿಗಳ
ದಿಡ್ಡಿಬಾಗಿಲ ಜಿಗಿದಿದ್ದವು
ಹುಚ್ಚು ಸಂಭ್ರಮದಲ್ಲಿ...

ನೀನೋ
ಆಡಿದ ಮಾತುಗಳಿಗೆ
ಮಾತ್ರ ಮಾರುತ್ತರ
ಕೊಟ್ಟೆ...
ಆಡದೆಯೂ
ನಿನ್ನ ಕೆನ್ನೆಯ
ರಂಗೇರಿಸಿದ ಮಾತಿಗೆ
ಹೇಳಲೇಬೇಕಿದ್ದ
ಮರು ಮಾತುಗಳನ್ನು
ನಿರ್ದಯವಾಗಿ
ಕೊರಳಲ್ಲೇ
ಕತ್ತು ಹಿಸುಕಿದೆ..

ತುಟಿಯ
ದಿಡ್ಡಿ ಬಾಗಿಲಿಗೆ
ನೀ ಹಾಕಿದ ಅಗಣಿಯ
ರಹಸ್ಯ ಚಿಲಕದ
ಗುಟ್ಟು ಈಗ
ನಿನಗೇ ಮರೆತಿದೆ...

ಮಾತುಗಳನ್ನು
ಹಾಗೇ ಕತ್ತು
ಹಿಸುಕಲೇ ಬೇಕೆಂದಿದ್ದರೆ
ಆ ಭೇಟಿಯ ಮುಂಚೆಯೇ
ನಾವು ಅದರ ಕುರಿತು
ಮಾತನಾಡಲೇಬೇಕಿತ್ತು;
ಕತ್ತು ಹಿಸುಕದೇ...

ಆಗ
ಆ ಭೇಟಿಯ ಕುರಿತು
ಹೀಗೆ ಒಂದು
ವಿನಾಕಾರಣ ವಿಷಾದ
ಇರುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ
ಮತ್ತು ಈ ಕವಿಯ
ಕಿಡಿಗೇಡಿ ಕವಿತೆಗೆ
ನಾವು
ಆಹಾರವಾಗಬೇಕಿರಲಿಲ್ಲ!

ನಾನೂ
ಈಗ; ಎದೆಯ
ಭಾವ ಮಾತಾಗಿ
ಬೆಳೆವ ಮೊದಲೇ
ಅದರ ಖೂನಿ ಮಾಡಿರುವೆ
ನೆತ್ತರ ಚಹರೆಯೂ ಸಿಗದಂತೆ
ಎಲ್ಲಾ ಒರೆಸಿಹಾಕಿದ್ದೇನೆ...

ಸಾಕ್ಷ್ಯ ಅಳಿಸುವುದು
ಸಾಧ್ಯವಾದರೆ;
ಬದುಕು ಸಲೀಸು ತಾನೆ?!
...
~ ಶಶಿ ಸಂಪಳ್ಳಿ