ಇಲ್ಲೆಲ್ಲೂ ಇಲ್ಲ ಸವನ್ನಾ ಹುಲ್ಲುಗಾವಲು

ಅದು
ಎರಡು ದಶಕದಷ್ಟು ಬಿಸಿಲು
ನುಂಗಿಕೊಂಡು
ತಂಪು ಹೂತ ಮುಷ್ಟಿ ಕೆಸರು
ಕಾಪಿಟ್ಟುಕೊಂಡು
ಮುರುಕು ಸೊಂಟದಲ್ಲಿ
ಬದುಕುವ ಪಾಳು ಬಾವಿ

ಒಂದು ಶುನಕವಿರಲಿ ಸಣ್ಣ ಹಲ್ಲಿ
ಕೂಡ ಜಾರಿ ಬಿದ್ದು ಮಿಡುಕಿ ಚಕ್ರಮಂಡಿ
ಹಾಕಿ ಕೂಗಿ ಎತ್ತಿಕೊಳ್ಳಿರೋ..
ಎನ್ನದ ಬರಡು ಬಾವಿ

ಹಂಗಾಮಿ ಹೊತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ಬದುಕಿದ್ದ
ಒಂದಷ್ಟು ಒಣಗಿದೆಲೆಗಳು
ಹಾರಿ ತೇಲಿ ಆಚೀಚೆ ಬೀಳುವಾಗ
ಬಾವಿಗೆ ಗಟಗಟ ನೀರಿನ ಕನಸು
ತನ್ನ ನಸೀಬು ಒಪ್ಪಿ
ಬಾಳಬೇಕು ಅದು ಎಂದು ಬಯಸಿದ ಮಂದಿ
ನಲ್ಲೆ ಕೊಟ್ಟ ಒಣಹೂವು ಇಟ್ಟುಕೊಂಡು
ದಿನ ಸವೆಸುತ್ತಿರುವರು

ಋತುಗಳು ಬದಲಾಗದ ಆ ಪಾಸಲೆಯಲ್ಲಿ
ಕಾಡು ಕಣಿವೆ ಕಂದರಗಳೆಲ್ಲ ಎದೆ
ಒಡೆದುಕೊಂಡು ಬಿದ್ದು ಎಷ್ಟು ಕಾಲವಾಯಿತು
ಧೂಳೆಬ್ಬಿಸಿಕೊಂಡೇ ಇರುವ ಹತ್ತಿರದ
ರಸ್ತೆಗೂ ಆಗಾಗ ಗುಲಾಬದಾನಿಯ ಕನಸು
ಇಲ್ಲೆಲ್ಲೂ ಇಲ್ಲವಂತೆ ಸವನ್ನಾ
ಹುಲ್ಲುಗಾವಲು
ಇಲ್ಲಾ ಧೋ ಸುರಿವ ಮಳೆಗಾಲಕ್ಕೆ
ಒಜ್ಜೆಯಾಗಿ ಮುರಿದುಬೀಳುವ ಕಾಡು

ಈ ಮುಂಗಾರು ಹಿಂಗಾರು ಎಂಬವುಗಳದ್ದೆಲ್ಲ
ಕತ್ತು ಹಿಚುಕಿ ಕೊಂದವರು ಯಾರು ಯಾಕೆ
ಎಂದು ಕೇಳದ ಜನ
ನಿದ್ದೆಯಲ್ಲೆ ಎದ್ದು ಗುಳೆ ಹೊರಟರೂ
ಕಾಲು ಕಳೆದುಕೊಂಡ ಗಂಗಾವಳಿ ನಿಂತೇ ಇದೆ
ಸೇರಬಲ್ಲೆನೆ ಒಂದು ದಿನ ಎಂಬುದು
ಮೀನುಮರಿಯ ಕನಸು
ಕೂಡಬಲ್ಲ ಕನಸು ಸಮುದ್ರದ್ದು

ರಾತೋರಾತ್
ನಾಲ್ಕು ಊರುಗಳ ಧಗೆ ಉಬ್ಬರಿಸಿ
ಹಾಳಾದ ಮೋಡಕ್ಕೆ ದಮ್ಮುಕಟ್ಟಿ
ಒಂದು ಕುಂಟ ಮಳೆಯು ಕುಣಿಯುತ್ತ ಊರ
ಮೇಲಿಂದ ಹಾದು ಹೋದರೆ
ಗುಂದೆಯ ಮುರ್ಕುಂಡೀ..
ಮುಂದೊಮ್ಮೆ ಕಾಚಕ್ಕಿ ಕುದಿಸಿ
ಪಾಯಸ ಮಾಡಿ ಹಾಕುತ್ತೇನೆ
ತಪ್ಪಿದರೆ ಉಕ್ಕರಿಸಿ
ತಕರಾರು ಇಡುತ್ತೇನೆ
ಸೂಟೆ ತಿವಿದು ಕೆನ್ನೆಗೆರಡು ಬಾರಿಸಿ
ನಿನ್ನ ಮೆರವಣಿಗೆ ಹಾದು ಹೋಗುವ ದಿನ
ಮುಂಗಾಲು ಮುಕ್ಕರಿಸಿ ಬೀಳಿಸುತ್ತೇನೆ

ಹೆದರಿಕೊಂಡೆಯಾ..? ಬಾ ದಾರಿಗೆ..!
ಆಗ
ಅರಲು ಗದ್ದೆಯಲ್ಲಿ ಊಳಲಿಟ್ಟ
ಜೋಡಿ ಕೋಣ ಮಾರಿ ಅಕ್ಕಿ ಮೆಣಸು ಕೊಂಡು
ಬದುಕ ಹಿಡಿದುಕೊಂಡವರೂ
ಬರುತ್ತಾರೆ
ತರುವಾಯ ಉಕ್ಕಿದರೂ ಮಲ್ಲಿಗೆಯೇ
ಬಿಕ್ಕಿದರೂ ಜಾಜಿಯೇ
ಅಷ್ಟು ಹೃದ್ಯವಾದ ವಿದ್ಯಮಾನ
ಕುರುಳು ಕೂದಲಿನವಳು.. ಇದೇ ಊರಿನವಳು
ಸೀಮೆಯಾಚೆ ಸಿಹಿ ಹಂಚಿ
ತರಂಗಾಂತರ

ಆಹಾ.. ಇಲ್ಲಿ ನೋಡಿ
ತಂಪು ತೂತು ಅಂಗಳ , ಮೊಳಕೆ ಹುಲ್ಲು ವಖಾರಿ
ಹರೆಯ ಮರಳಿ ಸುಮ್ಮಾನವಾಗಿ
ಹಾಡುತ್ತಿದೆ ಒದ್ದೆ ನೀಲ ಹಕ್ಕಿ
ಇನ್ನು ನೀವುಂಟು.. ತುಳುಕುವ ಬಾವಿಯುಂಟು
ಲಂಗರು ಬಿಟ್ಟ ಮಚವೆಯೂ ಉಂಟು
ಕಾಂಕ್ರೀಟು ನಸೆ ಹತ್ತಿದ ನಾವು ಹೊರಗಿನವರು
ಬಂದ ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಸುಂಕವಿದ್ದರೂ
ಹೊರಟುಹೋಗುವೆವು
ಅನ್ನಬಾರದೇನು ಯಾರಾದರೂ

ಆಗ
ಕವಿತೆಯಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ಬತ್ತಿದ ನದಿಯ ಪಾತ್ರ
ಉಡಿಗೆ ಬಂದ ತೆವರಿಯಲ್ಲಿ
ಮೆಕ್ಕಲುಮಣ್ಣು ಕಲಸುತ್ತ
ಕೂತ ಬೆಸ್ತರ ಪೋರ
ಬೆರಳು ಚೀಪುತ್ತ ಕೂಗಿ ಕರೆವ ಚಿತ್ರ

- ರೇಣುಕಾ ರಮಾನಂದ