ಆವರ್ತ

ಕಾದಂಬರಿಗಾರ್ತಿ, ಕತೆಗಾರ್ತಿ ಆಶಾ ರಘು ಅವರು ಮೂಲತಃ ಬೆಂಗಳೂರಿನವರು. ಇವರು ಬೆಂಗಳೂರು ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾಲಯದಿಂದ ಕನ್ನಡ ಸ್ನಾತಕೋತ್ತರ ಪದವಿ ಪಡೆದಿರುತ್ತಾರೆ. 'ಆವರ್ತ', 'ಗತ', 'ಮಾಯೆ', 'ಆರನೇ ಬೆರಳು', 'ಬೊಗಸೆಯಲ್ಲಿ ಕಥೆಗಳು', 'ಅಪರೂಪದ ಪುರಾಣ ಕಥೆಗಳು', 'ಚೂಡಾಮಣಿ' ಹೀಗೆ ಅನೇಕ ಸಾಹಿತ್ಯ ಕೃಷಿಯನ್ನು ಮಾಡಿರುವ ಅವರ ‘ಆವರ್ತ’ ಸಂಕಲದಿಂದ ಆಯ್ದ ಕತೆ ನಿಮ್ಮ ಓದಿಗಾಗಿ...

ಆರ್ತವಾಗಿ ತನ್ನನ್ನೇ ನೋಡುತ್ತಾ ತೋಳುಗಳ ಚಾಚಿ ಕರೆಯುತ್ತಿದ್ದ ಅವಳ ಬಿಂಬ ನೀರಿನಲ್ಲಿ ಕಂಡು, ಅರೆಕ್ಷಣವೂ ಯೋಚಿಸದೆ, ಹರಿಯುವ ನೀರಿಗೆ ಧುಮುಕಿ, ಮೈಬಲವನ್ನೆಲ್ಲ ಕ್ರೋಢೀಕರಿಸಿ ನೀರನ್ನು ಇಬ್ಬಾಗವಾಗಿ ಸೀಳಿ, ದಾರಿ ಮಾಡಿಕೊಂಡು, ಹರಿವಿಗೆ ವಿರುದ್ಧವಾಗಿ ಚಲಿಸುತ್ತಾ, ಅವಳಿಗಾಗಿ ಇನ್ನಿಲ್ಲದ ಹಾಗೆ ಹುಡುಕುತ್ತಾ, ಎಲ್ಲಿ ಮರೆಯಾದಳೆಂದು ಕ್ಷಣ ವಿಚಲಿತನಾಗಿ, ಕೈ ಬಡಿತ ನಿಂತುಹೋಗಿ, ಆಯತಪ್ಪಿ ಭೋರ್ಗರೆಯುವ ನೀರಿನ ರಭಸಕ್ಕೆ ಕೊಚ್ಚಿಕೊಂಡು, ತನ್ನ ತೋಳಬಲವಲ್ಲ ನಿತ್ರಾಣವಾಗಿ, ಜಲದ ವಶವಾಗಿ, ತಾನೂ ಹರಿದು ಸುಳಿಗೆ ಸಿಕ್ಕು, ಗಿರಗಿರನೆ ತಿರುಗುತ್ತಿರುವಂತೆ, ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕತ್ತಲೆ ತುಂಬಿಕೊಂಡದ್ದಷ್ಟೇ ಅವನಿಗೆ ನೆನಪು.. ದಟ್ಟ ಕಾನನದ, ಒಣ ಎಲೆಬಳ್ಳಿ ಮುಳ್ಳು ಕಲ್ಲುಗಳ ಇಳುವಿನಲ್ಲಿ ಬಿದ್ದಿದ್ದಾನೆ ಪ್ರತೀಪ ಮಹಾರಾಜ..!

ಇಲ್ಲಿಗೆ ಹೇಗೆ ಬಂದ ? ನೀರಿನೊಂದಿಗೆ ಕೊಚ್ಚಿಕೊಂಡು ಬಂದವನು ದಡವೊಂದರಲ್ಲೂ ನೀರಿನ ನಡುವೆಯೇ ಇದ್ದಿರಬಹುದಾದ ಸಣ್ಣಪುಟ್ಟ ಬಂಡೆಗಳ ಮೇಲೋ, ತೇಲುತ್ತಿರುವ ಮರದ ರೆಂಬೆಯೊಂದಕ್ಕೆ ನೇತುಹಾಕಿಕೊಂಡೋ ಬಿದ್ದಿರಬೇಕಿತ್ತು ಎಂಬ ತರ್ಕವು ಮೂಡಿ.. ತತ್‌ಕ್ಷಣವೇ ಮರೆತುಹೋಗಿದ್ದ ನೆನಪಿನ ಎಳೆ ಜ್ಞಾಪಕಕ್ಕೆ ಬಂದು ನಿಟ್ಟುಸಿರುಬಿಟ್ಟ. ದಡವೊಂದರ ಸಮೀಪವೇ ತೇಲುತ್ತಿದ್ದ ಮರದ ದಿಂಡೊಂದಕ್ಕೆ ಆತುಕೊಂಡು ಬಿದ್ದಿದ್ದ.. ಮುಚ್ಚಿದ್ದ ಕಣ್ಣಿನೊಳಗೆ ಕೆಂಪು ಕೆಂಪು ಬೆಳಕು.. ಮುಖದ ಒಂದು ಪಾರ್ಶ್ವ, ಕತ್ತು, ಕೈಗಳಿಗೆ ಸಣ್ಣಗೆ ಬಿಸಿಲಿನ ಶಾಖ ತಗುಲಿದ ಹಾಗಾಗಿ ನಿಧಾನವಾಗಿ ಕಣ್ಣು ತೆರೆದ. ಕುಕ್ಕುತ್ತಿದ್ದ ಸೂರನ ಪ್ರಭೆಗೆ ಪುನಃ ಮುಚ್ಚಿಕೊಂಡ ಕಣ್ಣುಗಳನ್ನು, ಕುತ್ತಿಗೆಯನ್ನು ಕೆಳಗೆ ಬಗ್ಗಿಸಿಕೊಂಡು ಮತ್ತೆ ಮೆಲ್ಲನೆ ತೆರೆದೆ.. ಎಡಭುಜವನ್ನು ಒರಗಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದ ಮರದ ದಿಂಡಿನ ಬದಿಯಲ್ಲಿ ಸಾಲಾಗಿ ಇರುವೆಗಳು ಹರಿಯುತ್ತಿದ್ದುದು ಕಾಣಿಸಿತು.. ಅವಲ್ಲಿಗೆ ಹೊರಟಿವೆಯೆಂದು ತಿಳಿಯುವ ಯಾವ ಕುತೂಹಲವಿಲ್ಲದಿದ್ದರೂ ಕಣ್ಣುಗಳು ತಾವಾಗಿಯೇ ಅವುಗಳು ಹೊರಟ ದಿಕ್ಕಿಗೇ ಹಾಯತೊಡಗಿ ಜೇನಿನಂತಹ ಸಣ್ಣ ಹುಳುವೊಂದು ಸತ್ತುಬಿದ್ದಿದ್ದು, ಅದರ ದೇಹದ ರಸ ಹೀರಲು ಅವು ದಂಡುದಂಡಾಗಿ ಹೋಗುತ್ತಿವೆಯೆಂಬ ಅಂಶವು ಕಾಣಿಸಿ.. ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತನು ತಾನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿದ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಜೀವಿಗೂ ಅನ್ನ ನೀರು ಒದಗಿಸಿಯೇ ತೀರುತ್ತಾನೆ.. ಎಂಬ ಸುಮೇರುವಿನ ಮಾತಿನ ನೆನಪಾಗಿ.. ತಾನೂ ಹಿಂದಿನ ದಿನದಿಂದ ಏನೂ ತಿಂದಿಲ್ಲವೆಂಬ ಅಂಶ ಅರಿವಿಗೆ ಬಂದು, ತುರ್ತಾಗಿ ಏನನ್ನಾದರೂ ತಿನ್ನದಿದ್ದರೆ ತಾನು ಉಳಿಯುವುದೇ ಇಲ್ಲವೆನ್ನುವಷ್ಟು ಹಸಿವು ಬಾಧಿಸತೊಡಗಿತು

-ಆಶಾ ರಘು