‘ಕತ್ತಲ ಕಾವ್ಯ’ ಹಾಗೂ ‘ಪ್ರೇಮ ಮತ್ತು ಯುದ್ಧ’

ನಮ್ಮ ನಡುವಿನ ಸೃಜನಶೀಲ ಕವಿ ಎನ್. ರವಿಕುಮಾರ್ ಟೆಲೆಕ್ಸ್ ಅವರ ಎರಡು ಕವಿತೆಗಳು ನಿಮ್ಮ ಓದಿಗಾಗಿ

‘ಕತ್ತಲ ಕಾವ್ಯ’

ಫಕೀರನ ತಂಬೂರಿಯ ತಂತಿಯಲ್ಲಿ
ಅವಳು ಸುಖಿಸುತ್ತಿದ್ದಾಳೆ
ತಂತು ತಂತಿಗೂ ತಾಗುವ ಬೆರಳ ಸ್ಪರ್ಶಕೆ
ನಾದಗೊಂಡು ನುಲಿಯುತ್ತಾಳೆ
ಅಸಂಖ್ಯಾತ ನೋವುಗಳ ಮಡಿಲಲ್ಲಿ ಸಂತೈಸುತ್ತಾ

ಕತೆ ಮುಗಿದಿಲ್ಲ:
ನೀನು ಹ್ಞೂಂ ಗುಡುತ್ತಿದ್ದಿಯಾ ತಾನೆ....?
ಮುಳ್ಳುಗಂಟಿಯ ಕಾಲು ದಾರಿ ಸಾಗುತ್ತಲೇ ಇಲ್ಲ
ಹೆಜ್ಜೆ ಜಾಡು ಹಿಡಿದು ದುಡಿಯುತ್ತಿರುವ
ಪಾದಗಳೂ..ಸವೆಯುತ್ತಲೆ ಇಲ್ಲ
ಅಗೆದು-ಬಗೆದು ನೋಡ ಹೊರಟ
ಅಲ್ಲೊಂದು ಮಡುವಿನಲ್ಲಿ ಹಾಡು ಮುಳುಗಿದ ಕಥನ
ಬೆಳಕ ನುಂಗಿದ ಕತ್ತಲ ಕಾವ್ಯ.

ಅವತ್ತೂ ಕೂಡ ಹೀಗೆಯೇ...
ಮಿಂಚು-ಗುಡುಗು ಬರಸಿಡಿಲು
ಇರುಳಿಗೆ ಇರುಳ ಮುಖಗವುಸು ತೊಡಿಸಿದ ರಾತ್ರಿ
ಕೊರಳ ಬಿಗಿದು ಸುಖದ ಸೋಗಿನ ನೋವ ತೇಯ್ದ ಲೋಕವಿದು
ಕಾಲ ಸೃಷ್ಟಿಸಿದ ಅವಳ ಮಹಾಕಾವ್ಯ.

ಕಲ್ಲಾದ ಅಹಲ್ಯೆಯನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸಿ
ಜೀವ ತುಂಬಿ ಬಿಡಬೇಕೆನಿಸುತ್ತಿದೆ
ಸೀತೆಯದ್ದು ಕಾಡ ದುಃಖ
ಶೂರ್ಪನಖಿಯ ಮೂಗು -ಮುಂದಲೆ ಕೂಯ್ದ
ಘೋರ ಸಾಕ್ಷಿ ಅನಾಥವಾಗಿ ಅಲೆಯುತ್ತಿದೆ
ಮಂಡೋದರಿಯ ಮೌನ, ಭಾನುಮತಿ, ಊರ್ಮಿಳೆಯ
ನಿಟ್ಟುಸಿರುಗಳೆನ್ನೆಲ್ಲಾ ಜಪ್ತಿ ಮಾಡಿದ ಲೋಕಕಥನ.

ಹ್ಞಾ ...,!
ಊರ ಜಗಲಿಯ ಮೇಲೆ ತೂತು ತಮಟೆ ಗೋಳು ನುಡಿದಿದೆ.
ಪುರದ ಪುಣ್ಯವಂ ನೆನೆ ನೆನೆದು ನೆರದ ಜನರ ಭಕ್ತಿ ಮೊರೆದಿದೆ.
ದಿಟವೊಂದು ಬಾಧಿಸುತ್ತಿದೆ ಸೂತ್ರ ಸತ್ತ ಪಟದಂತೆ

ಎಂದೋ ಮುಗಿದು ಹೋದ ಹಾಡಿಗೀಗ ಹರೆಯ ಬಂದಿದೆ
ಫಕೀರನ ತಂಬೂರಿ ತಂತಿಯೊಳಗೆ ನಾದಗೊಂಡು
ಸುಖಿಸುವುದಾ ಕಲಿತಿದ್ದಾಳೆ
ತಂತು ತಂತಿಗೂ ತಾಗುವ ಬೆರಳ ಸ್ಪರ್ಶಕೆ ನುಲಿದು
ಹರಿದಾಡುತ್ತಾಳೆ ಸೀಮೆಯ ಸೀಮೆಯಲ್ಲೂ .
*****
ಪ್ರೇಮ ಮತ್ತು ಯುದ್ಧ

ಸಖೀ.
ನಿನ್ನ ಕೋಮಲ ತುಟಿಗಳ
ಬಣ್ಣದ ಕುರಿತೇ ಯೋಚಿಸುತ್ತಿರುವಾಗ
ಗಡಿಯಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಯೋಧನ ಮುಖದಲ್ಲಿ
ರಕ್ತ ಮುಕ್ಕಳಿಸುತ್ತಿತ್ತು
ತುಟಿ ಬಣ್ಣ ಮತ್ತು ಯೋಧನ ಮುಖ ಬಣ್ಣ
ಕೆಂಪು....ಕೆಂಪು

ನಿನ್ನ ಕೊರಳ ಇಳಿಜಾರಿನ
ಎದೆಯ ಕಣಿವೆಯಲ್ಲಿ
ಮುಖ ಹುದುಗಿಸಿ
ಮೈಮರೆವಾಗ ಯುದ್ಧದ ಕರೆ ಬಂದಿದೆ

ಗೊಬೆಲ್ ನ ಸುಳ್ಳು ವೇದ್ಯಗಳ
ಅಮಲಿನ ಕರೆಯಲ್ಲಿ
ನಿನ್ನ ಪ್ರೇಮದ ಅಮಲು ಯಾವ ಲೆಕ್ಕ?
ನಾನು ಯುದ್ಧಕ್ಕೆ ಹೊರಡಬೇಕು
ಹಾಳು ಕವಿತೆಗಳು ಎದೆತುಂಬಿಕೊಂಡು
ಒಂದೇ ಸಮನೆ ಜೀವ ಹಿಂಡುತ್ತಿವೆ.
ಏನಾದರಾಗಲಿ ; ಕವಿತೆಗಳ ಕೊಂಡೊಯ್ಯುತ್ತೇನೆ
ಎಷ್ಟೇ ಆಗಲಿ ಅವು ಬಿಳಿ ಪಾರಿವಾಳಗಳಲ್ಲವೆ?

ನಿನಗೆ ಗೊತ್ತಾ,? ಅವನಾಗಲೇ
ಸಿದ್ದನಾಗಿದ್ದಾನೆ; ಹೆಣಗಳ‌ ಲೆಕ್ಕ ಪಡೆಯಲು
ಓಟಿನ ಬೂತುಗಳಲ್ಲಿ ಸಾಲು ನಿಂತವರ
ಬೆರಳ ತುದಿಗೆ ಯುದ್ಧ ಕಣದಿಂದ ತಂದ
ನೆತ್ತರದ ಗುರುತ ಮೆತ್ತಲು
ಗಡಿಯಲ್ಲಿ ಮದ್ದು - ಗುಂಡು ಫಿರಂಗಿಗಳ
ಜಮಾ ಆಗುತ್ತಿದೆ.
ಇತ್ತ ದೇಶಪ್ರೇಮದ ಮದ್ದು ತಿನಿಸಿ
ಮತ್ತು‌ ಭರಿಸಲಾಗುತ್ತಿದೆ
ನಿನ್ನ ಪ್ರೇಮದ ಬಗ್ಗೆ ಯಾರಿಗೆ ಹೇಳಲಿ?!

ಯುದ್ಧದ ಸೋಲು - ಗೆಲುವು ನಮ್ಮಿಬ್ಬರ
ಇಚ್ಛೆಯದ್ದಲ್ಲ
ಅದು ಆಳುವವರ ಇಚ್ಛೆಗೆ ಬಿಟ್ಟದ್ದು
ಅವರವರ ಪಾಲಿನ‌ ಹೆಣಗಳಿಗೆ ಜಾಗ ಹುಡಕಬೇಕಿದೆ
ಸಾವಿಗೂ ವ್ಯಾಪಾರಿ ಇದ್ದಾನೆ;
ಅವನಿಗೆ ಜೀವ- ಪ್ರೇಮ ಮತ್ತು ಕವಿತೆಗಳಿಗಿಂತ
ಮೆಚ್ಚಿನದ್ದು ಅಧಿಕಾರ ಮಾತ್ರ.
ನನ್ನ ಶವಪೆಟ್ಟಿಗೆಯ ಮೆರವಣಿಗೆ ಬರುವಾಗ
ಬೀದಿಯಲ್ಲಿ ನಿಂತು ಬಿಕ್ಕಿ ಅಳಬೇಡ
ಕಣ್ಣೀರೀಗೆ ಅವಧಿ ತೀರಿದೆ.
ವ್ಯಾಪಾರಿಯ ಮುಂದೆ ಅದಕ್ಕೆ ಬೆಲೆ ಇಲ್ಲ