ಹಿಡಿ ಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ!

ನಡುರಾತ್ರಿಯಲ್ಲಿ ಸಂಚಾರ
ಅವಳದು ನಿತ್ಯವೂ
ತನ್ನ ಪುಟ್ಟ ಜಾಗದಲ್ಲಿ
ಮಿಣಿ ಮಿಣಿ ಬೆಳಕು
ಹಾಕಿಕೊಂಡು..
ಉಮ್ಮಲ್ತಿಯಂತೆ

ಬೆವರು ಕಣ್ಣೀರು ರಕ್ತ
-ಸುರಿಸಿ ದುಡಿದಿದ್ದಾಳೆ
ಮುಕ್ಕಾಲುಪಾಲು ಬದುಕಲ್ಲಿ
ಕಾಣಿಸುತ್ತಾಳೆ ಹೊರಹೊರಗೆ
ಕೂದಲ ತುದಿಯೂ ಕೊಂಕದ
ಅಂಗಾಲಿನ ಚಿಗುರು ಕೆಂಪು
ಮಾಸದ ಗಟ್ಟಿಗಿತ್ತಿಯಂತೆ

ಅವಳ ಹಿಡಿ ಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ
ಚುಕ್ಕಿ ಚಂದ್ರರ ತಂಪು
ಕಾಡು ಹೂಗಳ ಕಂಪು
ನರಿ ಗೂಬೆಯ ಸದ್ದು ಆಲೈಸುತ್ತ
ಮಸಿಕತ್ತಲಿಗೆ ಮುಖವಿಟ್ಟು
ನೆಮ್ಮದಿಯ ಮೊಗೆಯುತ್ತಾಳೆ

ಗದ್ದೆ ತೋಟ ಬೇಸಾಯದ
ಕನಸುಗಳ ನೆಪದಲ್ಲಿ
ಮಣ್ಣ ಕಣ ಕಣವನ್ನು
ಇರುವೆ ಗೊದ್ದ ಹಾವು
ಚೇಳು ಮುಳ್ಳುಕಂಟಿಗಳನ್ನು
ನಿರುಕಿಸಿ, ನೀರುಣಿಸಿ
-ಬೆಳೆಸಿದ ಹೂ ಹೂವಿನ ಘಮ
ಕುಡಿಯುತ್ತ ಸುಖಿಸುತ್ತಾಳೆ

ಹುಲ್ಲೊಂದು ಮರವಾಗಿ
ತರಗೆಲೆ ಪೊದೆಯಾಗಿ
ಒಣಕಡ್ಡಿ ಬಿದಿರ ಮೆಳೆಯಾಗಿ
ಸಂವಾದಿಸತೊಡಗಿ
ಹಕ್ಕಿ ಹಾಡು ಕರೆಯುತ್ತ
ಅಲೆದಾಡುತ್ತಾಳೆ

ತಡರಾತ್ರಿಯ ತಿರುಗಾಟ
ನೀಹಾರಿಕೆವರೆಗೂ ಕರೆದೊಯ್ದು
ಕತೆ ಕವಿತೆಗಳ ಕಾಣಿಸುತ್ತದೆ
... ನೂರಾರು ಮೈಲಿ
ನಡೆದು ಬಂದವಳಂತೆ
ಕೈ ಕಾಲು ತೊಳೆದು
ತಣ್ಣನೆಯ ಗಾಳಿಯಲ್ಲಿ
ನಿದ್ದೆಗೆ ಜಾರುತ್ತಾಳೆ
ಮರಗಳ ಉಸಿರು ತಾಕುವ
ಮನೆಯೊಳಗೆ!
**
ವಿಜಯಶ್ರೀ ಎಂ.ಹಾಲಾಡಿ