ಅಮೃತಾ ಪ್ರೀತಂರ ಎರಡು ಕವಿತೆಗಳು

ಖ್ಯಾತ ಪಂಜಾಬಿ ಕವಯಿತ್ರಿ ಅಮೃತಾ ಪ್ರೀತಂರ ಬದುಕೇ ಒಂದು ಅನನ್ಯ ಕಾವ್ಯ. ಪ್ರೇಮಕವಿತೆಗಳು, ಕಾದಂಬರಿಗಳ ಮೂಲಕ ಜಗತ್ತಿನ ಗಮನ ಸೆಳೆದ ಅವರ ಎರಡು ಕವಿತೆಗಳನ್ನು ರೇಣುಕಾ ನಿಡಗುಂದಿ ಅವರು ಕನ್ನಡಕ್ಕೆ ಅನುವಾದಿಸಿದ್ದಾರೆ.

ಕರೆ
ವರುಷಗಳ ಹಾದಿಯನ್ನು ಸೀಳಿ
ನಿನ್ನ ಕರೆ ಕೇಳಿತು
ಸಸ್ಸಿಯ ಕಾಲುಗಳಿಗೆ ಯಾರೋ
ಮುಲಾಮು ಸವರಿದಂತೆ…

ಇಂದು ಯಾರದೋ ತಲೆಮೇಲಿಂದ
ಅದೃಷ್ಟದ ಹಕ್ಕಿಯೊಂದು ಹಾರಿಹೋದಂತೆ
ಚಂದ್ರ ರಾತ್ರಿಯ ಕೂದಲಲ್ಲಿ
ಹೂ ಮುಡಿಸಿದ

ನಿದಿರೆಯ ಅಧರಗಳಿಂದ
ಕನಸಿನ ಸುಗಂಧ ಬಂದಹಾಗೆ
ಮೊದಲ ಕಿರಣ ರಾತ್ರಿಯ
ಬೈತಲೆಗೆ ಸಿಂಧೂರ ತೀಡುತ್ತದೆ

ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಅಕ್ಷರದ ಮೈಯಲ್ಲಿ
ನಿನ್ನ ಪರಿಮಳ ಸೂಸುತ್ತಿದೆ
ಪ್ರೇಮದ ಮೊದಲ ಹಾಡಿನ
ಮೊದಲ ಪಲ್ಲವಿ ಹಾಡುತ್ತಲಿದ್ದೆ.

ಅಪೇಕ್ಷೆಗಳ ದಾರ ಜೋಡಿಸಿ
ನಾವು ಸೆರಗನ್ನು ಹೆಣೆಯುತ್ತಿದ್ದೆವು
ವಿರಹದ ಬಿಕ್ಕಳಿಕೆಯಲ್ಲೂ ನಾವು
ಶಹನಾಯಿಯ ನಾದ ಕೇಳುತ್ತಿದ್ದೆವು...

<<<<<<<<<<<<<<<<<<
ಚಳಿ

ನನ್ನ ಜೀವ ನಡಗುತ್ತಿದೆ
ತುಟಿಗಳು ನೀಲಿಯಾಗಿವೆ
ಆತ್ಮದ ಕಾಲುಗಳು
ಕಂಪಿಸುತ್ತಿವೆ

ಈ ಆಯುಷ್ಯದ ಬಾನಿನಲ್ಲಿ
ವರುಷಗಳ ಮೇಘಗಳು ಗರ್ಜಿಸುತ್ತಿವೆ
ಕಾನೂನಿನ ಆಲಿಕಲ್ಲು
ನನ್ನ ಅಂಗಳದಲ್ಲಿ ಬೀಳುತ್ತಿವೆ

ಕೊಳಚೆಯ ಓಣಿ ದಾಟಿ
ನೀ ಎಲ್ಲಾದರೂ ಬಂದರೆ
ನಿನ್ನ ಪಾದತೊಳೆವೆ ನಾ…

ನಿನ್ನ ಸೂರ್ಯನಂಥ ಮೊಗಕೆ
ಕಂಬಳಿಯ ಚುಂಗಿನಿಂದ
ಕೈ-ಕಾಲಿಗೆ ಶಾಖಕೊಡುವೆ ನಾ..

ಒಂದು ಬಟ್ಟಲು ಬಿಸಿಲನ್ನು
ಒಂದೇ ಗುಟುಕಿನಲ್ಲಿ ಕುಡಿವೆ
ಹಾಗೂ ಒಂದು ತುಂಡು ಬಿಸಿಲನ್ನು
ನನ್ನ ಗರ್ಭದಲ್ಲಡಗಿಸಿಕೊಳ್ಳುವೆ..

ಮತ್ತು ಹೀಗೆಯೇ
ಜನ್ಮ ಜನ್ಮದ ಚಳಿ ಕಳೆದುಬಿಡುತ್ತದೆ..