“ಆತ್ಮಚರಿತ್ರೆ ಎಂದರೆ ಒಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿಯು ಕೆಲವು ನಿಯಮಗಳಿಗೆ ಬದ್ಧನಾಗಿ ತನ್ನ ಸ್ವಂತ ಜೀವನ ಕಥೆಯನ್ನು ಹೇಳುತ್ತಾನೆ. ಇದು ಲೇಖಕನ ಅನುಭವಗಳು, ಅವನ ಕುಟುಂಬ, ಅವನ ಸ್ನೇಹಿತರು, ಸಂಕ್ಷಿಪ್ತವಾಗಿ, ಅವನ ಜೀವನ, ಅವನು ಹುಟ್ಟಿದ ಕ್ಷಣದಿಂದ ಇಂದಿನ ವರೆಗಿನ ಕಥೆಯನ್ನು ಹೇಳುತ್ತದೆ” ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ಎಂಬಿ. ಕಟ್ಟಿ. ಅವರು ತಮ್ಮ ಹಾಗೂ ಎಚ್. ಟಿ. ಪೋತೆ ಅವರ ‘ಕಳೆದ ಕಾಲ ನಡೆದ ದೂರ’ ಆತ್ಮಕಥನಕ್ಕೆ ಬರೆದ ಪ್ರಸ್ತಾವನೆ.

ಆತ್ಮಚರಿತ್ರೆಗಳು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಅನುಭವಿಸಿದ ಮತ್ತು ಹೇಳಲು ಯೋಗ್ಯವಾದ ಸಮಸ್ಯೆಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತನಾಡುತ್ತವೆ. ಬರಹಗಾರ ತನ್ನ ಬಗ್ಗೆ, ತನ್ನ ಕುಟುಂಬದ ಹಿರಿಯರು, ಅವನ ಸಾಮಾಜಿಕ ವಲಯ ಮತ್ತು ದೇಶೀಯ ಸನ್ನಿವೇಶಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತನಾಡುತ್ತಾನೆ. ಸಾಹಿತ್ಯ, ಕಲೆ, ರಾಜಕೀಯ ಮತ್ತು ಕ್ರೀಡೆ ಗಳಂತಹ ವಿವಿಧ ಕ್ಷೇತ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ರಸಿದ್ಧ ವ್ಯಕ್ತಿ; ಜನರಿಗೆ ತಿಳಿದಿಲ್ಲದ ಅಂಶಗಳನ್ನು ವಿವರಿಸಲು ಅವನು ತನ್ನ ಆತ್ಮಚರಿತ್ರೆಯನ್ನು ಬರೆಯುತ್ತಾನೆ, ಆತ್ಮಚರಿತ್ರೆಯು ವ್ಯಕ್ತಿನಿಷ್ಠ ರಚನೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದರೂ, ಸತ್ಯಗಳನ್ನು ನಿರ್ಲಕ್ಷಿಸ ಬಾರದು. ಇದೆಲ್ಲದರ ಹೊರತಾಗಿಯೂ, ಆತ್ಮಚರಿತ್ರೆಗಳನ್ನು ವ್ಯಕ್ತಿನಿಷ್ಠ ನಿರೂಪಣೆ ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಏಕೆಂದರೆ ಒಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿಯು ತನ್ನನ್ನು ತಾನೇ ವಿವರಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಇದನ್ನು ಮಾಡುವಾಗ ನಿಷ್ಪಕ್ಷಪಾತವಾಗಿ ವರ್ತಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ.

ಆತ್ಮಚರಿತ್ರೆ ಅಥವಾ ವೈಯಕ್ತಿಕ ಜೀವನ ಕಥೆಯು ಒಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿಯು ತನ್ನ ಸ್ವಂತ ಜೀವನದ ಬಗ್ಗೆ ಹೇಳುವ ಸಾಹಿತ್ಯದ ಪ್ರಕಾರಕ್ಕೆ ನೀಡಿದ ಹೆಸರು. ಆತ್ಮಚರಿತ್ರೆ ಎಂದರೆ ಒಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿಯು ಕೆಲವು ನಿಯಮಗಳಿಗೆ ಬದ್ಧನಾಗಿ ತನ್ನ ಸ್ವಂತ ಜೀವನ ಕಥೆಯನ್ನು ಹೇಳುತ್ತಾನೆ. ಇದು ಲೇಖಕನ ಅನುಭವಗಳು, ಅವನ ಕುಟುಂಬ, ಅವನ ಸ್ನೇಹಿತರು, ಸಂಕ್ಷಿಪ್ತವಾಗಿ, ಅವನ ಜೀವನ, ಅವನು ಹುಟ್ಟಿದ ಕ್ಷಣದಿಂದ ಇಂದಿನ ವರೆಗಿನ ಕಥೆಯನ್ನು ಹೇಳುತ್ತದೆ.

ಬೇರೆ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಹೇಳುವುದಾದರೆ, ಒಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿಯು ಜೀವನಚರಿತ್ರೆಯನ್ನು ಬರೆಯುತ್ತಾನೆ ಎಂದು ನಾವು ಹೇಳಬಹುದು. ಅದು ತನ್ನನ್ನು ಪರಿಗಣಿಸಿ ಇನ್ನೊಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಜೀವನವನ್ನು ವಿವರಿಸುವ ಒಂದು ಪ್ರಕಾರವಾಗಿದೆ. ಅವನು ಜನರಿಗೆ ತನ್ನನ್ನು ವಿವರಿಸಲು ಬಯಸಿದರೆ, ಆತ್ಮಚರಿತ್ರೆ ಬರೆಯುವುದು ಅವನ ಆಸೆಗಳನ್ನು ಸಾಧಿಸಲು ಸಹಾಯ ಮಾಡುತ್ತದೆ. ಅದೇ ಸಮಯದಲ್ಲಿ, ಆತ್ಮಚರಿತ್ರೆಗಳು ಕೆಲವು ಪ್ರಮುಖ ಘಟನೆಗಳಲ್ಲಿ ತಮ್ಮ ಛಾಪನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಮುಂದಿನ ಶತಮಾನಗಳಿಗೆ ಪ್ರಭಾವಶಾಲಿ ಕೃತಿಗಳು ಅಥವಾ ಕೃತಿ ಗಳನ್ನು ರಚಿಸಿದ ಜನರನ್ನು ವರ್ಗಾಯಿಸುವ ದೃಷ್ಟಿಯಿಂದಲೂ ಬಹಳ ಮುಖ್ಯವಾಗಿವೆ. ಇದು ದಾಖಲೆ ಗಳಿಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಮುಖ್ಯವಾಗಿದೆ. ಏಕೆಂದರೆ ವ್ಯಕ್ತಿಯು ತನ್ನದೇ ಆದ ಆಲೋಚನೆಗಳನ್ನು ರೂಪಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಅವನ ಸ್ವಂತ ದೃಷ್ಟಿಕೋನದಿಂದ ತನ್ನ ಅನುಭವಗಳನ್ನು ಮೌಲ್ಯಮಾಪನ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ.

ವ್ಯಕ್ತಿಯು ತನ್ನನ್ನು ಮತ್ತು ತನ್ನ ಕುಟುಂಬದ ಹಿರಿಯರಿಂದ ಪಡೆಯುವ ಮಾಹಿತಿಯನ್ನು ಬಳಸುತ್ತಾನೆ. ಆತ್ಮಚರಿತ್ರೆ ಬರೆಯುವುದು ತುಂಬಾ ಕಷ್ಟ, ಏಕೆಂದರೆ ತನ್ನ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತನಾಡುವಾಗ ವಸ್ತು ನಿಷ್ಠವಾಗಿರುವುದು ಕಷ್ಟ, ಆತ್ಮಚರಿತ್ರೆಯ ಉದ್ದೇಶವು ವ್ಯಕ್ತಿಯ ನಡವಳಿಕೆಯ ಹಿಂದಿನ ಅಗತ್ಯತೆಗಳು ಮತ್ತು ವರ್ತನೆಗಳನ್ನು ಗುರುತಿಸುವುದು. ಆತ್ಮಕಥನದ ತಂತ್ರವೆಂದರೆ ಒಬ್ಬರ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಕೆಲವು ಸಮಯ ಗಳಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬರ ಸ್ವಂತ ಪ್ರಾಮುಖ್ಯತೆಯನ್ನು ಒತ್ತಿಹೇಳುವುದು.

ಇದನ್ನು ಎರಡು ಭಾಗಗಳಾಗಿ ವಿಂಗಡಿಸಲಾಗಿದೆ. ನಿಯಂತ್ರಿತ ಮತ್ತು ಅನಿಯಂತ್ರಿತ ಆತ್ಮಚರಿತ್ರೆ, ನಿಯಂತ್ರಿತ ಆತ್ಮಚರಿತ್ರೆ: ಇದು ಒಂದು ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ವಿಷಯದ ಸುತ್ತ ಬರೆಯುವ ಸಾಮರ್ಥ್ಯ, ಉದಾಹರಣೆಗೆ, ಕುಟುಂಬದ ಹಿನ್ನೆಲೆ ಮತ್ತು ಆಸಕ್ತಿಗಳು. ಅನಿಯಂತ್ರಿತ ಆತ್ಮಚರಿತ್ರೆ: ಇದು ತನ್ನ ಬಗ್ಗೆ ಏನು ಬೇಕಾದರೂ ಮುಕ್ತವಾಗಿ ಬರೆಯುವ ಸಾಮರ್ಥ್ಯ. ಆತ್ಮಚರಿತ್ರೆ ಬರೆಯುವುದು ಪರಿಚಯಾತ್ಮಕ ಮಾಹಿತಿಯೊಂದಿಗೆ ಪ್ರಾರಂಭವಾಗಬೇಕು ಮತ್ತು ಸಾಮಾಜಿಕ ರೆಕ್ಕೆಗಳು ಮತ್ತು ಆಲೋಚನೆಗಳು, ಧಾರ್ಮಿಕ ನಂಬಿಕೆಗಳು, ನೈತಿಕ ಮತ್ತು ಸಾಮಾಜಿಕ ದೃಷ್ಟಿಕೋನಗಳು, ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವ ಲಕ್ಷಣಗಳು, ನೆನಪುಗಳು ಮತ್ತು ವೈಯಕ್ತಿಕ ಅನುಭವ ಗಳನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿರಬೇಕು.

ಆತ್ಮಚರಿತ್ರೆ ಬರೆಯುವಲ್ಲಿ ದೊಡ್ಡ ಸವಾಲು ಎಂದರೆ ವಸ್ತುನಿಷ್ಠತೆ, ಹೆಚ್ಚಿನ ಆತ್ಮಚರಿತ್ರೆಕಾರರು ವ್ಯಕ್ತಿ ನಿಷ್ಠವಾಗಿರುವುದನ್ನು ತಪ್ಪಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ಆತ್ಮಚರಿತ್ರೆ ಬರೆಯುವಾಗ ಪರಿಸರ ಹಾಗೂ ಕುಟುಂಬದ ಹಿರಿಯರ ಮಾಹಿತಿ ಪಡೆದು ಪ್ರಯೋಜನ ಪಡೆಯಬೇಕು. ಈ ನಿರೂಪಣೆಯ ಸಮಯದಲ್ಲಿ, ಘಟನೆಗಳ ಬಗೆಗಿನ ಅವರ ವರ್ತನೆ ಅವರು ಹಿಂದಿನ ಘಟನೆಗಳಿಗೆ ಮತ್ತು ಅವುಗ ರಚನೆಯಲ್ಲಿ ಪಾತ್ರವಹಿಸಿದ ಜನರಿಗೆ ಲಗತ್ತಿಸುವ ಪ್ರಾಮುಖ್ಯತೆಯನ್ನು ಪ್ರತಿಬಿಂಬಿಸುತ್ತದೆ.

ಆತ್ಮಕಥೆ:

ವ್ಯಕ್ತಿಯಿಂದ ಬರೆಯಲ್ಪಟ್ಟ ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಜೀವನದ ಖಾತೆ. ತಮ್ಮ ಜೀವನ ವೃತ್ತಾಂತವನ್ನು ತಾವಾಗಿಯೇ (ಅಥವಾ ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಮತ್ತೊಬ್ಬರ ಸಹಾಯದೊಂದಿಗೆ) ಬರೆದ ಪುಸ್ತಕವನ್ನು ಆತ್ಮಚರಿತ್ರೆ ಅಥವಾ 'ಆತ್ಮಕತೆ' ಎಂದು ಕರೆಯುತ್ತಾರೆ (ಆಕ್ಸಪರ್ಡ್ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಡಿಕ್ಯನರಿ). ಆತ್ಮಕಥೆ ವ್ಯಕ್ತಿ ತನ್ನ ಜೀವನ ಚರಿತ್ರೆಯನ್ನು ತಾನೇ ಬರೆದರೆ ಅದನ್ನು ಆತ್ಮಕಥೆ, ಆತ್ಮವೃತ್ತ ಎನ್ನುತ್ತೇವೆ. ಅದೇ ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಚರಿತ್ರೆಯನ್ನು ಬೇರೊಬ್ಬ ಬರೆದಾಗ ಅದನ್ನು ಜೀವನಚರಿತ್ರೆ ಎನ್ನುತ್ತೇವೆ. ಆತ್ಮಕಥೆ ಸಾಹಿತ್ಯದ ಒಂದು ಪ್ರಮುಖ ಪ್ರಕಾರ. ಪತ್ರಗಳು (ದಿನಚರಿ, ಜರ್ನಲ್ಗಳು, ಬಖೈರುಗಳು), ವೈಯಕ್ತಿಕ ಪ್ರಬಂಧಗಳು ಮುಂತಾದುವು ಈ ವರ್ಗಕ್ಕೆ ಸೇರುತ್ತವೆ. ಮಾನವನ ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವ ತನ್ನನ್ನು ತಾನು ಚಿರಸ್ಮರಣೀಯ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವ ಪ್ರಯತ್ನವನ್ನು ಈ ಬಗೆಯ ಸಾಹಿತ್ಯದಲ್ಲಿ ನಾವು ಕಾಣುತ್ತೇವೆ.

- ಎಂಬಿ. ಕಟ್ಟಿ